Radziecka broń pancerna w okresie wojny polsko-bolszewickiej

Abstract

Autor rozprawy bada zastosowanie i postrzeganie broni pancernej w okresie wojny polsko-bolszewickiej i kładzie nacisk na konfrontację Wojska Polskiego i Armii Czerwonej, który to konflikt był traktowany przez Rosjan jako część wojny domowej. W historiografii polskiej nie funkcjonowała dotąd praca na temat broni pancernej w wojnie polsko-bolszewickiej, dlatego autor bada spojrzenie na wczesną radziecką broń pancerną z perspektywy właśnie tego konfliktu. Głównym celem rozprawy jest ukazanie narodzin radzieckich sił pancernych, powstania instytucji zarządzających danym środkiem walki, charakterystyka typów, struktury, organizacji, zasad zastosowania, przy jednoczesnym zestawieniu wymienionych zagadnień z rzeczywistością pola walki i specyfiką działań bojowych konfliktu lat 1918–1920, ze szczególnym uwzględnieniem wojny z Polską. W pracy zostały również zawarte wątki niezwiązane bezpośrednio z użyciem uzbrojenia pancernego w boju, tzn. przedstawiono poglądy bolszewickich specjalistów wojskowych na kwestie organizacji, postulaty wprowadzenia zmian i ulepszeń, a także niektóre zagadnienia techniczne.