Postać żebraka w literaturze rosyjskiej XVII-pierwszej połowy XVIII wieku

Abstract

Do podjęcia badań nad postacią żebraka, problematyką ubóstwa i bogactwa w literaturze rosyjskiej XVII i pierwszej połowy XVIII wieku skłonił badaczkę fakt, iż została ona dotychczas zbadana jedynie w sposób fragmentaryczny i wybiórczy. Niemal wszystkie omawiane w niniejszej rozprawie utwory były wielokrotnie i pod różnym kątem analizowane przez badaczy. Większość opracowań dotyczących środowisk żebraczych to jednak prace historyków i socjologów, omawiające realia Europy Zachodniej i, względnie, Polski. W pracy autorka stara się kierować ingardenowską ideą prawdy literackiej jako zgodności rzeczywistości przedstawionej w dziele literackim nie z rzeczywistością samą, lecz z obrazem rzeczywistości, jaki wypracował sobie odbiorca dzieła literackiego, czyli z obrazem ogólnym, oczyszczonym z konkretnych faktów.