W-5 - Econometric Model of the Polish National Economy

Abstract

W nowej generacji modeli gospodarki Polski (W5 i W7) podjęto próbę integracj i celów długookresowych i krótkookresowych adaptacji w zachowaniu podmiotów gospodarczych (przedsiębiorstwa, gospodarstwa domowe) oraz funkcji kontrolnych centralnego planisty przy zastosowaniu, w warunkach reformy gospodarczej, instrumentów polityki finansowej. Bezpośrednim zadaniem było objaśnienie kryzysu gospodarczego lat 1979-1982 i towarzyszących mu zjawisk nierównowagi gospodarczej, inflacji oraz przezentacja symulacji gospodarki ukazujących możliwości wyjścia z kryzysu i odbudowy gospodarki. Nowy model ma charakter operacyjny, wyróżnia 13 działów i gałęzi oraz odpowiednie kategorie popytu finalnego wraz z operacjami instytucji finansowych. Model W-5 składa się z 1200 równań, opisuje popytową i podażową stronę gospodarki, generując wielkości nieobserwowalne (moce produkcyjne, nadwyżka popytu itp.), akcentuje także istnienie barier wzrostu, zwłaszcza ograniczenie bilansu płatniczego oraz przedstawia spójne schematy alokacyjne. W sektorze produkcji główną rolę odgrywają funkcje produkcji, wiążące długookresowe technologiczne funkcje produkcji z czynnikami objaśniającymi krótkookresowe zmiany w wykorzystaniu zdolności produkcyjnych. W schemacie alokacyjnym przyjęto, iż ceny nie są wystarczającym czynnikiem określającym ten proces. Rola dostosowań rezerw i zapasów jest również ograniczona. Model definiuje popyt finalnych odbiorców określając nadwyżki popytu, wymuszone oszczędności itp. przez wprowadzenie odpowiednich indykatorów nierównowagi. W modelu przedstawiono także spójny system równań cen oraz pętlę inflacyjną. Wykorzystano również informacje zawarte w tablicach przepływów międzygałęziowych. Model stanowi narzędzie dla konstrukcj i prognoz oraz scenariuszy symulacyjnych na okres 1986-1990.