Infekcyjne zapalenie wsierdzia (IZW) – analiza biomedyczna in vitro potencjalnych cech terapeutycznych ekstraktu z Leonurus cardiaca L.

Abstract

Infekcyjne zapalenie wsierdzia (IZW), należy do groźnych, często śmiertelnych chorób, w którym w wyniku tworzenia złogów płytek krwi i biofilmu drobnoustrojów dochodzi do rozwoju zmian patologicznych zlokalizowanych głównie na zastawkach i/lub wewnętrznej ścianie mięśnia sercowego. Zakażenie może obejmować również inne struktury, takie jak większe naczynia krwionośne czy biomateriały obecne w jamach serca. IZW dotyczy nie tylko osób starszych, pacjentów po przeszczepie zastawek, z wstawionymi rozrusznikami mięśnia sercowego czy z chorobą wieńcowo-naczyniową, ale w określonych okolicznościach również ludzi młodych, cieszących się dotąd dobrym zdrowiem, więc skala problemu jest bardzo duża. Choroba ta dotyka rocznie 3-10 osób/100 tys. mieszkańców, a śmiertelność sięga nawet 35-62% i jest szczególnie wysoka w przypadku pacjentów poddawanych hemodializie. Celem niniejszej rozprawy doktorskiej była próba charakteryzacji bogatego w polifenole ekstraktu uzyskanego z serdecznika pospolitego (Leonurus cardiaca L.), w kontekście jego aktywności przeciwbakteryjnej i immunomodulującej. Przyjęty układ badawczy odzwierciedlał relacje patogen-gospodarz zachodzące w środowisku hipotetycznej zmiany infekcyjno-zapalnej zlokalizowanej w tkankach mięśnia sercowego w przebiegu infekcyjnego zapalenia wsierdzia. Prozdrowotne właściwości naturalnych produktów roślinnych znane są człowiekowi od tysięcy lat i wykorzystywane w tzw. etnomedycynie. Pogłębiający się impas antybiotykoterapii, zwłaszcza w leczeniu trudnych zakażeń, czyli zakażeń przewlekłych, przebiegających najczęściej z udziałem biofilmów drobnoustrojów, na które nakładają się dysfunkcje tkankowe gospodarza, wymusił konieczność poszukiwania nowych rozwiązań terapeutycznych. Jednym z nich jest możliwość wykorzystania naturalnych ekstraktów roślinnych w oparciu o ich szeroką aktywność biologiczną. Wymaga to szczegółowych badań, w tym nie tylko oceny bezpośredniego działania biostatycznego/biobójczego tego typu preparatów, ale także określenia ich wpływu na komórki eukariotyczne gospodarza.