Rola i znaczenie miast w buntach przeciw Ottonowi I

Abstract

W trakcie swego panowania Otton I musiał stawić czoła trzem poważnym buntom przeciw jego władzy, to jest swych braci Thankmara i Henryka oraz swego syna Liudolfa. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie roli i znaczenia miast w tych wystąpieniach na podstawie analizy źródeł głównie o charakterze narracyjnym. W wyniku przeprowadzonego postępowania badawczego można stwierdzić, że znaczenie wszelkiego rodzaju umocnionych placówek było bardzo duże, ponieważ umożliwiały one znaczne umocnienie się w regionie. Odnośnie do Thankmara taka rola przypadła Eresburgowi i Laёr, którego kapitulacja oznaczała nawet faktyczny koniec rebelii. Nie inaczej było w pozostałych wypadkach, kiedy to w powstaniu Henryka walki koncentrowały się wokół Merseburga, Chevermont i Scheidungen, a dla Liudolfa centralnym punktem oporu stała się ostatecznie Ratyzbona. W tym ostatnim wystąpieniu znacząca rola przypadła także takim ośrodkom jak Moguncja, Kolonia, Augsburg i Schwabmünchen w Szwabii.

During his reign Otto I had to face three serious revolts against his rule, which were initiated by his brothers Thankmar and Henry as well as by his son Liudolf. The aim of this paper is to show the role and importance of towns in these armed riots based upon the analysis of sources mainly of narrative character. The research has concluded that fortified outposts of any kind were of great importance as they allowed a major strengthening of one’ position in particular region. With regard to Thankmar, such role had fallen to such places as Eresburg and Laёr, whose surrender meant the effective end of rebellion. It was similar in other cases during Henry’s rebellion, when fighting was concentrated around Merseburg, Chevermont and Scheidungen, and in the case of Liudolf for whom Regensburg finally became the central point of resistance. In the last case of rebellion an important role was also taken up by such towns as Mainz, Köln, Augsburg and Schwabmünchen in Swabia.