The "closed" and "open" structure in a "cyclic" story exemplified by Katherine Anne Porter's "The Grave"

Abstract

Analiza "Grobu" nawiązuje do próby wyodrębnienia cyklu nowelistycznego dokonanej przez Forresta L. Ingrama w Representatice Short Story Cycles of the Twentieth Century. Zdaniem krytyka kryterium wyróżniające ów gatunek od „zwykłego ” zbioru nowel oraz od powieści stanowi jego „podwójna tendencja” do zachowania jedności poszczególnych nowel oraz jedności cyklu. Ingram nie bada jednakże harmonii artystycznej i semantycznej pojedynczego komponentu cyklu na tle znaczenia całościowego. Pozostawia w sferze implikacji „napięcie” istniejące między składnikami cyklu jako całościami „zamkniętymi” i jako cząstkami większej całości. W pierwszym etapie analizy śledzi się sensy struktury „zamkniętej” "Grobu", występującej przy pominięciu szerszego kontekstu, następnie zaś poszukuje się powiązań semantyczno-estetycznych noweli — dowodzących „otwartości ” jej struktury — z pozostałymi składnikami Dawnego porządku. Artystyczną „równowagę” między „zamkniętym” a komplementarnym eharakterem utworu osiąga K. A. Porter dzięki dynamicznemu funkcjonowaniu elementów „cyklicznych ”, działających na rozmaitych płaszczyznach tekstu — od krótkiej alnzji do noweli jako całości. Fakt, iż stopień „otwarcia”/„zamknięcia” struktury poszczególnych nowel cyklu jest niejednakowy, gdyż różnią się jakościowo i ilościowo ich elementy „cykliczne”, wskazuje, że w analizie cyklu nowelistycznego nie zadowala wyszukanie samego „wzorca całości” (metoda Ingrama) bez zbadania „jedności”, harmonii estetycznej jego kolejnych komponentów.