Feindbild postmigrantische Gesellschaft. Zur Aneignung postkolonialer Argumentationslinien bei der Neuen Rechten

Abstract

Die Vision einer postmigrantischen Gesellschaft schürt in kulturkonservativen Kreisen die Angst vor dem Verlust der eigenen kulturellen Identität. Als Instrument zur Verteidigung des spezifisch Eigenen hat die Neue Rechte die postkolonialen Studien für sich entdeckt. Der Beitrag beleuchtet zum einen das Kulturverständnis der Neuen Rechten und wie es zu der existentiellen Angst vor einem ethnokulturellen Bedeutungsverlust kommt. Zum anderen wird gezeigt, wie sich die Neue Rechte den postkolonialen Identitätsdiskurs aneignet und seine Parameter durch strategische Mimikry verschiebt.

The vision of a post-migrant society fuels the fear of losing one's own cultural identity in conservative circles. As an instrument for defending a seemingly endangered cultural identity, the New Right has discovered postcolonial studies for itself. On the one hand, this article sheds light on the New Right's understanding of culture and how the existential fear of a loss of ethnocultural significance comes about. On the other hand, it is shown how the New Right appropriates the postcolonial identity discourse and shifts its parameters through strategic mimicry.

Wizja społeczeństwa postmigranckiego wywołuje w kręgach konserwatywnych lęk przed utratą własnej tożsamości kulturowej. Jako sposób obrony tożsamości Nowa Prawica odkryła refleksję na temat studiów postkolonialnych. Poniższy artykuł przedstawia z jednej strony, jak Nowa Prawica rozumie fenomen kultury oraz skąd bierze się jej egzystencjalny lęk przed utratą etnokulturowego znaczenia. Z drugiej strony pokazuje, w jaki sposób zawłaszcza ona postkolonialny dyskurs tożsamościowy i przesuwa jego parametry, posługując się strategią mimikry.