Forensic linguistics and the status of linguistic evidence in the legal setting

Abstract

Rozprawa stanowi wkład w dyskusję nad statusem dowodów językowych w kontekście sądowym. Autor charakteryzuje w niej dziedzinę językoznawstwa kryminalistycznego jako domenę językoznawstwa stosowanego, zajmując się w szczególności kwestią możliwości jednoznacznego ustalenia autorstwa obciążających wypowiedzi ustnych na podstawie analizy elementów leksykalnych oraz gramatyczno-syntaktycznych. Próbując odpowiedzieć na pytanie badawcze, autor zidentyfikował szereg problemów nieodłącznie związanych z kryminalistycznymi zastosowaniami opisu języka. Ważnym czynnikiem decydującym o statusie językowego dowodu jest fakt, że jak pokazuje praktyka sądowa, sędziowie są często sceptyczni wobec ekspertyzy językowej, a przekonanie ich, że powinna być ona postrzegana bardziej przychylnie, wymaga solidnych argumentów. Co więcej, wydaje się, że obiektywna opinia biegłego i zasady systemu kontradyktoryjnego wzajemnie się wykluczają.