Wpływ nabywania języka pierwszego przez niewidome dzieci na naukę języka drugiego — implikacje dydaktyczne dla nauczycieli języków obcych

Abstract

Niniejszy artykuł dotyczy uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, którzy utracili wzrok. Badacze zajmujący się tyfloglottodydaktyką zauważają, że tego typu uczniowie mają predyspozycje do nauki języków obcych, szczególnie do nabywania wymowy. Analiza porównawcza uczniów niewidomych i widzących dostarcza wiele informacji na temat istoty procesu przyswajania języka. Autorka artykułu rozważa nabywanie dwóch aspektów języka pierwszego przez niewidome dzieci, a mianowicie wymowy oraz słownictwa. Wiedza na temat tych zjawisk pozwala lepiej zrozumieć proces uczenia się języka obcego przez osoby niewidome oraz zastosować bardziej efektywne sposoby nauczania tego typu uczniów. Tematyka artykułu wydaje się szczególnie ważna, gdy weźmiemy pod uwagę fakt, że Rada Europy w dokumencie Edukacja i Szkolenie 2020 promuje nauczanie języków obcych wśród uczniów ze specjalnymi potrzebami, wliczając również tych z deficytem wzroku.

The paper focuses on learners with special educational needs who are visually impaired due to vision loss. Typhlomethodology has already recognized a potential of these learners in the field of second language acquisition, particularly in the phonological domain. The comparative analysis of blind and sighted learners provides a great deal of information about the nature of language acquisition. In the paper the author has insights into L1 acquisition of pronunciation and lexis by blind children since the command of these phenomena allows better understanding of L2 learning process and application of more effective foreign language methodology for the blind. A discussion on the above-mentioned issues seems particularly relevant in the light of the fact that the Council of Europe promotes in Education and Training 2020 the idea of FL teaching to learners with special educational needs, including these with vision loss.