Niepełnosprawny jako pracownik i pracodawca

Abstract

Rynek pracy osób niepełnosprawnych w Polsce, pomimo wielu działań ustawodawczych i finansowych, charakteryzuje się niską ich aktywnością zawodową. Pozostaje to w sprzeczności z rosnącymi oczekiwaniami środowiska osób niepełnosprawnych, zwłaszcza młodych i lepiej wykształconych, które coraz silniej deklarują przekonane o wartości i potrzebie pracy. Wykonywanie pracy zawodowej jest dla nich źródłem satysfakcji, mimo wielu niedogodności związanych z jej wykonywaniem. Traktowanie osób niepełnosprawnych jako równych i równoprawnych obywateli w sferze pracy jest warunkiem procesu normalizacji i ich integracji społecznej. W przełamywaniu społecznych stereotypów dotyczących zatrudnienia osób niepełnosprawnych dużą rolę może odegrać jakość stanowionego prawa, upowszechnianie dobrych praktyk pracodawców i udanych karier zawodowych osób niepełnosprawnych.

Despite many legislative and financial actions, the labour market of people with disabilities, is characterized by their low professional activity. This is a visible contradiction to growing expectations of disabled people community, especially those young and well educated, who are more convinced of the value and need of professional work. Despite many inconveniences associated with performing their professional activity, working is a source of satisfaction for them. Treating people with disabilities as equal and equal citizens in the sphere of work is one of the condition to the process of normalization and their social integration. In breaking the social stereotypes connected to employment of disabled people, those factors may play the biggest role: quality of created law, spreading good practices through employers and promoting successful careers of people with disabilities.