О поэтической рефлексии Г.Р. Державина над своим творчеством

Abstract

The article is devoted to the analysis of three poems by G. R. Derzhavin: My Idol (1794), Monument (1796) and The Offering to the Monarchine (1795) from the point of view of the reflection on artist’s work and fate after his death. In all these works, Derzhavin emphasizes the importance of Felitsa, his ode of 1782, and that his name would be known to other generations thanks to this work and its heroine, Felitsa, that is, Catherine II. It is also worth emphasizing that the poet looks at his work, his life, and posthumous fame from some perspective, although he is conscious of his talent and the level of his works.

Artykuł poświęcony jest analizie trzech wierszy G.R. Dierżawina: Mój idol (1794), Monument (1796) i Hołd dla Monarchini (1795) z punktu widzenia refleksji nad jego twórczością i jego losami po śmierci poety. Dierżawin we wszystkich tych dziełach podkreśla wagę ody Felica napisanej przez niego w 1782 r. oraz fakt, że jego imię będzie znane innym pokoleniom właśnie dzięki temu utworowi i jego bohaterce – Felicy, czyli Katarzynie II. Trzeba też podkreślić, że poeta patrzy na siebie i swoje życie i pośmiertną chwałę z pewnego dystansu, choć w pełni zdaje sobie sprawę ze swojego talentu i poziomu artystycznego swoich dzieł.