Świadczenia wojskowo-cywilne w systemie bezpieczeństwa narodowego i polityce Rzeczypospolitej Polskiej
Abstract
W opracowaniu przedstawiono problematykę świadczeń na rzecz bezpieczeństwa narodowego, które stanowią jeden z elementów składowych całego systemu. Omówiono zagadnienia dotyczące zadań stojących przed administracją publiczną, przede wszystkim szczebla gminy, powiatu, a także województwa, współpracę na styku jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji wojskowej. Opracowanie porusza aspekty teoretyczne bezpieczeństwa, przemiany związane z rozpadem układu bipolarnego po roku 1989, jak również zagrożenia dla bezpieczeństwa międzynarodowego, w tym bezpieczeństwa Polski. Zawiera analizę zagrożeń bezpieczeństwa, które mogą wpływać negatywnie na jego poczucie. Dotyczy systemu bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej jako państwa granicznego Unii Europejskiej oraz NATO. Wskazuje na zewnętrzne uwarunkowania bezpieczeństwa państwa polskiego, instytucje odpowiedzialne za bezpieczeństwo państwa oraz system bezpieczeństwa narodowego wraz z jego podsystemami. W pracy pokazano charakterystykę systemu świadczeń na rzecz bezpieczeństwa narodowego. Uwzględnia ona regulacje prawne, podział, rodzaje, kryteria i charakterystykę świadczeń na rzecz bezpieczeństwa narodowego wraz z definicjami poszczególnych rodzajów świadczeń. To również wskazanie roli i zadań, także obowiązków administracji publicznej w systemie świadczeń. Przy czym autor pracy kładzie szczególny nacisk na te, które mają związek ze świadczeniami na rzecz bezpieczeństwa narodowego. Pozostałe jedynie sygnalizuje. Rozdział kończą rozważania na temat rozwiązań systemowych bezpieczeństwa Polski. Konsekwencją jest wskazanie roli świadczeń w podnoszeniu potencjału bezpieczeństwa narodowego, w ramach powszechnego obowiązku obrony, z uwzględnieniem mobilizacji oraz wojny, związek świadczeń z zarządzaniem w sytuacjach kryzysowych oraz możliwość ich wykorzystania w ramach stanów nadzwyczajnych określonych w ustawie zasadniczej – Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Podjęty temat dotyczy sposobu oraz możliwości wykorzystania potencjału, jaki mają w sobie świadczenia.