Subiektywny wymiar starości w świetle dzienników Haliny Semenowicz

Abstract

Starość, jako przeżycie osobiste, zależna jest od doświadczeń w poprzednich fazach życia. Nie bez znaczenia pozostaje zjawisko zindywidualizowania, niepowtarzalności przebiegu i jakości życia poszczególnych jednostek. Ukazywanie problematyki człowieka starego odnosi się nie tylko do opisywania procesu starzenia się, lecz także do określenia jego relacji ze starością. Trudno jest rozpatrywać proces starzenia się poza konkretnym człowiekiem, którego ten proces dotyczy. Taką okazję stwarzają dzienniki Haliny Semenowicz. Autorka w niniejszym tekście prezentuje subiektywny, indywidualny obraz starości, jaki wyłania się po analizie kalendarzy pozostawionych przez twórczynię ruchu freinetowskiego w Polsce.

The last phase of life which is the old age, it’s not a uniform experience. Each person has their own unique biography, which has a significant impact on the experience of old age. Showing the old man issues relates not only to describe the aging process, but also to determine the relationship with aging in the context of their own lives. It is difficult to deal with the aging process beyond a particular person, which applies to the process. This opportunity to create Halina Semenowicz’s diaries. The author of this text presents a subjective, individual retirement picture that emerges after analysis of calendars left by the originator of the Freinet ideas in Poland.