Abstract
Celem artykułu jest przedstawienie fenomenu tekstu hybrydalnego jako gatunku
„nowej kultury pisma” oraz jego roli w dydaktyce języka obcego, zwłaszcza w kształtowaniu kompetencji
komunikacyjnej. W tekście zostaną zaprezentowane takie odmiany gatunkowe rosyjskich
i (w mniejszym zakresie) polskich tekstów hybrydalnych, jak demotywatory i reklama społeczna.
Przeprowadzona analiza materiału egzemplifikacyjnego pozwoli na ukazanie znaczącego potencjału
dydaktycznego interesującej nas praktyki tekstualnej w nauczaniu języków obcych.