Polskie ugrupowania polityczne wobec Czechosłowacji 1925–1939

Abstract

Cel rozprawy stanowi charakterystyka stanowiska najważniejszych polskich ugrupowań politycznych wobec Czechosłowacji w latach 1924–1939. Analizie poddane zostały poglądy środowisk piłsudczykowskich, narodowej demokracji, ruchu socjalistycznego, kół zachowawczych (w oparciu o poglądy konserwatystów krakowskich i wileńskich) oraz ruchu ludowego. W pracy nie uwzględniono stanowiska negującej podstawy ustrojowe II Rzeczypospolitej Komunistycznej Partii Polski oraz nieposiadających wypracowanej koncepcji ułożenia relacji z ČSR ugrupowań reprezentujących mniejszości narodowe. Cezura początkowa związana jest z konferencją w Locarno, a końcowa — z upadkiem tzw. II Republiki w marcu 1939 roku oraz utworzeniem Protektoratu Czech i Moraw, a także formalnie niepodległej Republiki Słowackiej. Podstawę materiałową rozprawy stanowią archiwalia czechosłowackie i prasa polska z lat 1924–1939.