| dc.description.abstract | Autor sugeruje, że można by osiągnąć nowy wgląd poznawczy przez badanie wymiany
i współdziałania między różnymi gatunkami w obrębie literatury angielskiej.
Autor zwraca uwagę na to, że jednym z najbardziej formatywnych okresów kształtujących
powieść angielską i inne nowe gatunki literackie, była druga połowa XVIII w. i pierwsza
połowa XIX w.; że w XIX w. nastąpiło przejście od dominacji romantycznej poezji do
panowania realistycznej powieści i że towarzyszyła temu indywidualna ewolucja poetów
- W. Scotta, A. Mickiewicza, G. Byrona w poszukiwaniu dłuższych form narracyjnych, które
pozwoliłyby na bardziej szczegółowe i szerokie realistyczne przedstawienie odtwarzanego
świata. Poeci zaczynali od ballady, przechodzili do powieści poetyckiej, a później do powieści
prozą, jak Waverley, lub wierszem, jak Pan Tadeusz, Don Juan i Eugeniusz Oniegin.
Pisząc o początkach powieści angielskiej autor zwraca uwagę, że czerpała ona z form
użytkowych: listów, eseju, biografii i gawędy towarzyskiej.
Esej i biografia występują obok siebie u Fieldinga, tworząc powieść autotematyczną.
Późniejsze inne próby scalenia eseju z biografią spotykamy w powieściach Sartor Resartus
T.Carlyle’a, Erewhon S.Butlera i Marius the Epicurean W.Patera. | pl_PL |
