Taylor-type Rules in Poland: A Historical Analysis of Monetary Policy

Abstract

W artykule omówiono zagadnienie dotyczące prowadzenia w Polsce polityki pieniężnej przy wykorzystaniu metodologii, którą zaproponował John B. Taylor. Funkcja, znana powszechnie pod nazwą „reguły Taylora”, opisuje optymalną politykę pieniężną, prowadzoną w gospodarce zamkniętej, gdzie stopy procentowe ustalane przez władze monetarne zależą od kształtowania się odchylenia realnego produktu krajowego brutto od produktu potencjalnego oraz odchylenia stopy inflacji od wyznaczonego celu inflacyjnego. Toteż najpierw podsumowano różne podejścia do koncepcji Taylora oraz zaprezentowano różne problemy dotyczące obliczeń „reguły Taylora”. Następnie przedstawiono metodologię zastosowaną do obliczenia „stopy Taylora” dla polskiej gospodarki dla okresu 1999-2004. Wyniki obliczeń oraz ocenę prowadzonej przez bank centralny polityki pieniężnej w Polsce zawarto w końcowej części artykułu.

This paper examines a history of the Polish monetary policy using the framework proposed by John B. Taylor. The “Taylor rule” describes an optimal monetary policy in a closed economy, where interest rates depend on deviation of real output from potential output and on deviation of rate of inflation from the target rate of inflation. The paper is organized as follows. At the beginning we briefly summarize different views of “Taylor rule”, a methodology of the monetary policy rules for closed and open economies and main problems in “Taylor rule” calculations. Then we focus on methods of calculation Taylor-type reaction functions for Poland over the period from 1999 to 2003. The results of the calculation and historical evaluation of monetary policy in Poland will conclude the paper.