Doniosłość codzienności w filozofii wychowania Janusza Korczaka

Abstract

Aktualność myśli Janusza Korczaka polega na jej otwartości na niewiedzę. To nie nasza wiedza o dziecku, lecz filozoficzna niewiedza pozwala otworzyć się na wspólny z nim dialog. Nawiązywanie do filozoficznej niewiedzy jest stałym elementem Korczakowskiego namysłu nad naturą dziecka. Wychowawca musi codziennie obserwować dzieci, za które jest odpowiedzialny. W ten sposób uczy się kształtować swój szacunek dla aktualnych potrzeb dziecka. Kiedy wychowawca daje dziecku prawo do tego, by było tym, kim jest teraz, ogranicza zarazem swoje prawo do decydowania o tym, kim ma się ono stać w przyszłości. Wychowawca jest zobowiązany brać na siebie odpowiedzialność nie za przyszłość dziecka, lecz za jego teraźniejszość.

The topicality of Janusz Korczak’s thought lies in its openness towards ignorance. It is not due to our knowledge about a child, but to philosophical ignorance that we can open up to a dialog with it. Referring to philosophical ignorance is the core element of Korczak’s reflection on the nature of a child. An educator responsible for children must observe them every day. In this way he/she learns to shape his/her respect towards their current needs. When an educator gives a child the right to be who it is, he/she simultaneously limits his/her right to decide who this child is to be in the future. Therefore, the educator is obliged to take responsibility not for a child’s future, but for its present.