Między twórczością, edukacją a wychowaniem. Miejsce relaksacji w praktyce pedagogicznej

Abstract

The fast pace of life and confronting the current social dilemma “to have or to be” generate stressful situations for young people who are expected to meet the demands and expectations of modern times. The authors reflect on the place and importance of effective relaxation in the process of education and upbringing. The presented terminological and conceptual cross-section was based on the analysis of available scientific, didactic and popular science literature. To enrich the presented content, a reconnaissance was made among teachers, educators and students of pedagogy. The aim of the following considerations is a symbolic “invitation to the discussion” on the role and value of relaxation in the educational space. The authors attempt to characterize the basic methods of relaxation, displaying them against the background of art-therapy activities, more popular in the discourse of science and practice. Finally, they present a sketch of their own methodological proposal as an example of flexible and creative use of the existing techniques.

Szybkie tempo życia oraz zmierzenie się z aktualnym dylematem społecznym „mieć czy być” generują sytuacje stresowe u młodych ludzi, od których oczekuje się sprostania wymaganiom i oczekiwaniom współczesności. Autorki w obliczu tych wyzwań poddają refleksji miejsce oraz znaczenie efektywnego odprężania się w procesie edukacji i wychowania. Zaprezentowany przekrój terminologiczno-koncepcyjny został zbudowany w oparciu o analizę dostępnej literatury naukowej, dydaktycznej oraz popularnonaukowej. Dla wzbogacenia przedstawianych treści poczyniono rozpoznanie wśród nauczycieli, wychowawców oraz praktykujących studentów pedagogiki. Celem poniższych rozważań jest symboliczne „zaproszenie do dyskusji” na temat roli oraz wartości relaksacji w przestrzeni edukacyjno-wychowawczej. Autorki dokonują próby scharakteryzowania podstawowych metod relaksacyjnych, ukazując je na tle innych, bardziej popularnych w dyskursie nauki i praktyki, aktywności arteterapeutycznych. Ostatecznie prezentują szkic własnej propozycji metodycznej jako przykład elastycznego oraz twórczego wykorzystania zastanych technik.