Główne problemy polsko-włoskiej współpracy gospodarczej w latach 1959–1970

Abstract

A new opening in Polish-Italian economic relations took place at the turn of the fifties and sixties. As a result of this opening, there are contracts signed in 1958 and 1960 and a gradual increase in trade turnover. The next stages of this cooperation were: the agreement of 14 July 1965 (on economic, industrial and technical cooperation) and 18 February 1970 (on trade and economic relations). Trade turnover with Italy in 1969 represented nearly 3% of total turnover of Polish foreign trade with developed capitalist countries. In 1966, Italy took the fourth place (after Great Britain, Germany and the USA) in Polish exports to capitalist developed countries and second place in imports from this group of states. Poland exported mainly to agri-food and raw materials (coal, sulfur) and imported machinery and equipment as well as metallurgical and chemical blanks. In the 1960s, the Polish authorities decided to invest heavily in Italy. In 1965, the Polish authorities signed an agreement with Fiat for the production of a mid-range car (Fiat 125p) in Poland, which resulted in a large loan. Cooperation with the Turin concern was the most recognizable element of Polish-Italian industrial cooperation during this period.

Nowe otwarcie w polsko-włoskich stosunkach gospodarczych nastąpiło na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX w.. Efektem tego otwarcia były umowy podpisane w 1958 i w 1960 r. oraz stopniowe zwiększenie obrotów handlowych. Kolejne etapy tej współpracy wyznaczają umowy: z 14 lipca 1965 r. (o współpracy gospodarczej, przemysłowej i technicznej) i z 18 lutego 1970 r. (o stosunkach handlowych i gospodarczych). Obroty handlowe z Włochami w 1969 r. stanowiły blisko 3% całości obrotów polskiego handlu zagranicznego z rozwiniętymi krajami kapitalistycznymi. W 1966 r. Włochy zajmowali czwarte miejsce (po Wielkiej Brytanii, RFN i USA) w polskim eksporcie do rozwiniętych krajów kapitalistycznych i drugie miejsce w imporcie z tej grupy państw. Polska eksportowała do Włoch głównie towary rolno-spożywcze oraz surowce (węgiel, siarka) a importowała maszyny i urządzenia oraz półfabrykaty hutnicze i chemiczne. W latach sześćdziesiątych władze PRL zdecydowały się na duże zakupy inwestycyjne we Włoszech. W 1965 r. władze polskie podpisały porozumienie z Fiatem na produkcję w Polsce samochodu średniolitrażowego (Fiat 125p), na co uzyskały duży kredyt. Współpraca z turyńskim koncernem była najbardziej rozpoznawalnym elementem polsko-włoskiej kooperacji przemysłowej w tym okresie.