Identyfikacja mechanizmu uwrażliwiania komórek ludzkiego raka jajnika na leki przeciwnowotworowe za pomocą inhibitorów szlaków naprawy podwójnych pęknięć DNA.

Abstract

Istotnym problemem w leczeniu wielu chorób nowotworowych, w tym raka jajnika, jest rozwój oporności na leki przeciwnowotworowe. Założeniem projektu było zidentyfikowanie mechanizmu działania cząsteczek, które mogłyby być pomocne w walce z rozwijającą się lekoopornością komórek raka jajnika. Istotnym problemem w leczeniu jest też wysoka jego toksyczność, co przekłada się na poważne efekty uboczne u pacjentek. W projekcie zidentyfikowano mechanizm działania cząsteczek, które są zdolne do hamowania procesów naprawy DNA w komórkach nowotworowych. W połączeniu z rutynowo stosowanymi lekami przeciwnowotworowymi pozwalają one na obniżenie efektywnie działających stężeń leków. Skutkiem takiego podejścia jest uwrażliwienie komórek raka jajnika na kombinację CDDP i VP-16 – leków często stosowanych w terapii. Wydaje się, że zahamowanie szlaku naprawy podwójnych pęknięć DNA przez niehomologiczne łączenie końców jest dobrym celem do kontynuowania badań w tym obszarze. Wykazano również istotny wpływ poziomu tlenu w środowisku nowotworowym na skuteczność testowanych kombinacji leków i inhibitorów. To z kolei wskazuje na konieczność skupienia się na roli czynników środowiskowych już na wczesnych etapach badań podczas poszukiwania nowych związków o potencjalnej aktywności przeciwnowotworowej.