Public Debt Management Experience: The Case of EECCA Countries

Abstract

The aim of this study is to cluster the most widely used public debt management tools peculiar to the EECCA (Eastern Europe, Caucasus, and Central Asia) markets. Overall, the results show that the volume of EECCA countries’ public debt relative to GDP declined from 2000 to 2015. However, as their public debt enhanced after 2016 and until 2020, inclusive, the need to choose proper tools for its management intensified. The main cause of public debt in most EECCA countries is the state budget deficit (Kazakhstan, Kyrgyzstan, Moldova, Russia, Tajikistan, Uzbekistan). The second place was taken by the balance of payments deficit (Armenia, Belarus). The only unique country was Azerbaijan, since it is likely to use public debt to finance economic and infrastructure development projects. No less interesting is that not all EECCA member states generate internal public debt. Kyrgyzstan, Moldova, and Uzbekistan have external public debt exclusively due to the lack of free resources that can be attracted from within the economy. In general, the investigation revealed that the main tool for managing internal public debt in EECCA countries is public bonds issued in national and foreign currencies. As for external public debt management, the top position is taken by external public bonds and international loans. The study has only two limitations: methodological and implementation. Other macroeconomic indicators of economic development were not considered, even though they may change the assessment of the effectiveness of the selected tools of public debt management. Meanwhile, the results can only be applied to those countries whose financial market is already formed and who have access to international financial markets. Otherwise, the tools of public debt management are limited.

Celem tego opracowania było zestawienie najczęściej stosowanych narzędzi zarządzania długiem publicznym, charakterystycznych dla rynków EWKAŚ. Ogólnie rzecz biorąc, wyniki przedstawione w niniejszym opracowaniu wskazują, że wielkość długu publicznego krajów EWKAŚ w relacji do PKB zmniejszyła się w latach 2000–2015. Ponieważ jednak ich dług publiczny wzrastał po 2016 r., aż do 2020 r. włącznie, zwiększyła się potrzeba doboru odpowiednich narzędzi zarządzania długiem. Odkryto, że główną przyczyną długu publicznego w większości krajów EWKAŚ jest deficyt budżetu państwa (Kazachstan, Kirgistan, Mołdawia, Rosja, Tadżykistan, Uzbekistan). Kolejną przyczyną jest deficyt bilansu płatniczego (Armenia, Białoruś). Jedynym krajem, który w tym kontekście charakteryzował się dość wyjątkową sytuacją, był Azerbejdżan, który prawdopodobnie wykorzysta dług publiczny do finansowania projektów przyczyniających się do rozwoju gospodarczego i infrastrukturalnego. Nie mniej interesujący jest również fakt, że nie wszystkie państwa członkowskie EWKAŚ generują wewnętrzny dług publiczny. Kirgistan, Mołdawia i Uzbekistan mają zewnętrzny dług publiczny wyłącznie ze względu na brak wolnych zasobów, które można pozyskać z gospodarki. Przeprowadzone badanie ujawniło, że centralnym narzędziem zarządzania wewnętrznym długiem publicznym w krajach EWKAŚ są obligacje publiczne emitowane w walutach krajowych i obcych. Jeśli chodzi o zarządzanie zewnętrznym długiem publicznym, to pierwsze miejsce zajmują zewnętrzne obligacje publiczne i pożyczki zagraniczne. Obecne badanie ma tylko dwa ograniczenia, metodologiczne i wdrożeniowe. Pierwsze z nich to fakt, że nie uwzględniono innych makroekonomicznych wskaźników rozwoju gospodarczego, choć mogą one zmienić ocenę skuteczności wybranych narzędzi zarządzania długiem publicznym. Drugie polega na tym, że uzyskane wyniki można zastosować tylko do tych krajów, których rynek finansowy jest już uformowany i które mają dostęp do międzynarodowych rynków finansowych. W przeciwnym razie narzędzia zarządzania długiem publicznym mają ograniczone zastosowanie.