Tłumaczenie jako prymarne narzędzie glottodydaktyczne w kształceniu translatologicznym. Uwagi wstępne

Abstract

The aim of this article is to outline the problem of foreign language teaching in translation studies. The author postulates that translation should be an integral part of not only traditional translation classes, but also language courses. He argues that it is necessary to implement mediation activities, which include translation. Mediation holds an important place in the Common European Framework of Reference for Languages (CEFR), yet its potential seems to be still underestimated. One of the teaching approaches that use multilingualism and mediation is the so-called plurilingual (integrated) approach, which aims at teaching plurilingual communicative competence (PCC) and thus supporting interlingual and intercultural communication. The last part of the article examines the classification of translation competencies proposed by the PACTE research group (2018).

Celem niniejszego artykułu jest nakreślenie problematyki nauczania języków obcych w ramach studiów przekładoznawczych. Autor postuluje, że tłumaczenie – jako czynność mediacyjna – powinno być nieodzowną częścią nie tylko zajęć typowo translacyjnych, ale również językowych. Mediacja zajmuje istotne miejsce w Europejskim Systemie Opisu Kształcenia Językowego, a jej potencjał wydaje się być wciąż niedoceniany. Jedną z metod nauczania wykorzystujących wielojęzyczność i mediację jest tzw. podejście plurilingwalne (zintegrowane), którego celem jest kształcenie plurilingwalnej kompetencji komunikacyjnej (PKK), a tym samym wspieranie komunikacji interlingwalnej i interkulturowej. W ostatniej części artykułu przeanalizowano podział kompetencji translatorskich zaproponowany przez grupę badawczą PACTE (2018).