Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorSasu, Voichiţa
dc.date.accessioned2022-12-30T12:44:37Z
dc.date.available2022-12-30T12:44:37Z
dc.date.issued1978
dc.identifier.issn0084-4446
dc.identifier.issn2451-0335
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/45024
dc.description.abstractAby określić kierunek francuskiej liryki kobiecej w średniowieczu i w dobie renesansu oraz jej wybór pomiędzy retoryką a uczuciem, musimy najpierw zatrzymać się przy traktatach o miłości, w szczególności przy traktacie André le Chapelain (koniec XII w. — początek XIII w.), a to dlatego, że w tym to traktacie znajdujemy fundament średniowiecznej kazuistyki, znamiennej zwłaszcza dla Marie de France. Zauważyliśmy, że te traktaty nie miały w średniowieczu tego wpływu, który im się zwykle przypisuje; ale traktaty o miłości krążące we Włoszech w XVI w. rozpowszechniają — rzecz to ciekawa — trubadurów koncepcję miłości. Poetki-trubadurowie nie zajmują się problemami kazuistyki. To na Północy kobieca liryka (Marie de France w szczególności) staje się odbiciem Kodeksu miłości André le Chapelain. W XVI w. dwie poetki uprawiają kazuistykę miłosną (Catherine des Roches i Pernette du Guillet). Dochodzi do odwrócenia naturalnego porządku: kobiety- -poetki doby renesansu przywołują znacznie częściej Kodeks André, niż czynią to poetki średniowiecza. Poezja trubadurek pełna jest uczuć przeżytych z radością i namiętnością (Beatrice de Die), z fałszywą nieśmiałością i subtelną obietnicą (Azalais de Porcai- Iagues), ze spokojem i powagą (Clara d'Anduze). Retoryka wpłynęła przede wszystkim na twórczość poetek wieku XVI (Pernette du Guillet, Catherine des Roches, Marie de Romieu, ete.). Język kobiecej liryki średniowiecznej jest konwencjonalny tylko od strony formalnej i to w średniowieczu wytworzyły się na Zachodzie uczucia, pragnienia, wartości życia, które go nam czynią tak bliskim (Louise Labé włącza specjalną nutę w liryzm XVI wieku). Oto rzeczywistość kobiecej liryki: uczucie przeciw retoryce; retoryka na usługach uczucia. Trudności nadania formy ideom i uczuciom dały za wygraną uczuciu w liryce średniowiecznej. 7 pomocą retoryki język i myśl ewoluują, subtelnieją, laicyzują się. Ewolucja kobiecego liryzmu (aż do romantyzmu — por. Catherine des Roches, Marie de Romieu i... Lamartine) dokonywa się pod znakiem „wpływu retoryki”.pl_PL
dc.language.isofrpl_PL
dc.publisherŁódzkie Towarzystwo Naukowe; Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiupl_PL
dc.relation.ispartofseriesZagadnienia Rodzajów Literackich;1
dc.subjectMiddle Agespl_PL
dc.subjectCatherine des Rochespl_PL
dc.subjectPernette du Guilletpl_PL
dc.titleLa Lyrique féminine française du Moyen Âge et de la Renaissance: entre rhétorique et sentimentpl_PL
dc.title.alternativeFrancuska liryka kobieca średniowiecza i renesansu (pomiędzy retoryką a uczuciem)pl_PL
dc.typeArticlepl_PL
dc.page.number49-62pl_PL
dc.relation.volume21pl_PL
dc.contributor.translatorSkwarczyńska, Stefania
dc.disciplineliteraturoznawstwopl_PL


Pliki tej pozycji

Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord