Mallarmé et la poésie du XVIe siècle
Streszczenie
W związku z poszukiwaniem zbiorów, z których przepisał Mallarmé utwory poetyckie XVI wieku. Wydaje się, że Mallarmé posłużył się przede wszystkim zbiorem Auguis Les Poétes francois... (Paris 1824, Crapelet) oraz Tableau de la poésie francaise et du théatre francais au XVIEe siecle Sainte-Beuve'a. Warto zaznaczyć, że Mallarmé nie przytacza Ronsarda i że, z drugiej strony, zamieszcza pośród poetów XVI wieku Oliviera Basselin, Martina Lefranc i Villona. W związku z badaniami nad stosowaniem przez Mallarmégo gatunków literackich o formie ustabilizowanej: Mallarmé nie przestrzega w swojej twórczości tradycyjnej struktury tych gatunków, które były żywotne w średniowieczu i w XVI wieku. Posługuje się on sonetem, rondem, balladą raczej w charakterze niezależnego artysty niż w charakterze ucznia poetów dawnych. A zatem idzie w tym za przykładem Viktora Hugo, Gautiera, Baudelaire'a i Banville'a.