Rodzice wobec rozwoju potencjału twórczego swoich dzieci

Abstract

The aim of this article is to analyze how the creative potential manifested in childhood was successively developed in the late childhood and adolescence periods, and what were the parents’ attitudes towards the creative potential of their children. The research used the method of the qualitative interview. A study was conducted among 33 parents who in the first study (2013) indicated that their children have creative potential, and who also participated in the second study (2020–2021), describing to what extent these potential skills were developed. The results of the research indicate that the areas in which the creative potential of children were revealed are also suitable for young people, although some young people gave up their development or found an outlet for their creative passions in other areas than initially, in their early childhood. Individuals show the development of directional skills at a very high level, which is also associated with a high level of creative activity in a given field (e.g. music, art, social activities, acting, mathematics). In turn, the parents demonstrate four different attitudes towards their children’s creativity: supportive, indifferent, discouraged, and focused on coping with the child’s difficulties.

Celem tego artykuł jest analiza, w jaki sposób przejawiany w dzieciństwie potencjał twórczy rozwinął się w okresie późnego dzieciństwa i adolescencji oraz jakie postawy wobec potencjału twórczego swoich dzieci wykazują rodzice. Zastosowano metodę wywiadu jakościowego. Przeprowadzono badania na próbie 33 rodziców, wyłonionych z poprzednich badań. W pierwszym badaniu (rok 2013) zadeklarowali, że ich dzieci posiadają potencjał twórczy, a w drugim (lata 2020–2021) opisywali, w jakim zakresie potencjał ten się rozwinął. Wyniki badań wskazują, że obszary, w których ujawniał się potencjał twórczy dzieci, są kontynuowane w wieku młodzieńczym, chociaż część młodych ludzi zaniechała rozwoju swych pasji twórczych lub znalazła ich ujście w innych dziedzinach niż miało to miejsce w dzieciństwie. Pojedyncze osoby charakteryzuje rozwój zdolności kierunkowych na bardzo wysokim poziomie, co wiąże się także z wysokim poziomem aktywności twórczych w danej dziedzinie (np. muzyka, plastyka, działania społeczne, aktorstwo, matematyka). Rodzice wobec twórczości swoich dzieci reprezentują cztery postawy: wspierającą, obojętną, zniechęconą lub ukierunkowaną na radzenie sobie z trudnościami dziecka.