Wino – śmiercionośny trunek antycznej wojny w relacjach Frontyna

Abstract

The aim of the article is to present and analyze 3 passages of the work entitled War Tricks by Iulius Sextus Frontinus, in which wine appears as a tool of war. Wine, the drink well known to the ancients, which inflamed the senses and the body, relaxed and was a valuable medicine with warming properties, could also become a lethal weapon. When it was drunk in a form diluted with water or with an admixture of mandrake (especially in larger amounts), it weakened concentration, lulled vigilance, and could even lead to death directly. Weakening the opponent’s vigilance, intoxicated with the soothing alcoholic beverage, made it possible to tip the tide of victory in a relatively easy way. Thus, a moment of forgetfulness or an illusory occasion to celebrate, turned out to be a clever trap from which there was often no escape.

Celem artykułu jest przedstawienie i analiza trzech passusów dzieła Podstępy wojenne Juliusza Sekstusa Frontyna, w których wino pojawia się jako narzędzie wojny. Doskonale znany starożytnym trunek, który rozpalał zmysły i ciało, rozluźniał, a także stanowił cenny lek o właściwościach rozgrzewających, mógł stać się śmiercionośną bronią. Pity w postaci rozcieńczonej z wodą lub z domieszką mandragory (szczególnie w większych ilościach) osłabiał koncentrację, usypiał czujność, mógł nawet bezpośrednio doprowadzić do śmierci. Uśpienie czujności przeciwnika, upojonego kojącym wszelkie troski trunkiem, pozwalało w stosunkowo łatwy sposób przechylić szalę zwycięstwa. Tym samym chwila zapomnienia czy złudna okazja do świętowania – okazywały się sprytnie zastawioną pułapką, z której często nie było ucieczki.