Late Modern Projectivity and Existentialism

Abstract

The article addresses the issue of the relationship between existentialism and late modern projectivity interpreted in terms of project work and of biographical projectivity. It does so from the perspective of transformations of subjectivity in modernity and late modernity, and, therefore, from the perspective of the process of individualization. The objective is to answer the question of the belonging of existentialism to one of these sociocultural formations. For these purposes, some major categories of existentialism such as project, anxiety, and temporality are analyzed. Their analysis leads to the conclusion that there is a close, structural correlation between existentialism and sociocultural structures of modernity as well as that existentialism, in contrast to late modern projectivity, has some emancipatory potential related to its alienating status in modernity. The article refers to the methodology of qualitative sociology.

Artykuł podejmuje kwestię związków między egzystencjalizmem a późnonowoczesną projektowością, rozumianą w kategoriach pracy projektowej i projektowości biograficznej. Czyni to w perspektywie przemian podmiotowości w nowoczesności i późnej nowoczesności, a więc w perspektywie procesów indywidualizacji, by odpowiedzieć na pytanie o przynależność egzystencjalizmu do którejś z tych formacji społeczno-kulturowych. W tym celu poddano analizie kilka centralnych kategorii egzystencjalizmu, jak projekt, lęk/trwoga i czasowość. Analiza ta prowadzi do wniosku, że istnieje ścisła współprzynależność strukturalna między egzystencjalizmem a społeczno-kulturowymi strukturami nowoczesności, jak również, że egzystencjalizm zawiera, w przeciwieństwie do późnonowoczesnej projektowości, pewien potencjał emancypacyjny związany z jego alienacyjnym statusem w nowoczesności.