Critical Review: The Impact of Political Prisons on Political Participation (The Case of Egypt’s Muslim Brotherhood)

Abstract

Many revolutionary figures throughout history proved their corrupted intention whenever they reached authority (e.g., the Iranian revolution, Burma’s Aung Suu Kyi). Some political leaders in Egypt claim they own it all depending on whom they represented in the latest major social uprising, and they define what is moral or who shall be the target for future political manoeuvres of the ruling military regime. With no one taking the lead for democratising the system, and the ex-minister of defence, incumbent President Abdelfattah Al-Sisi allegedly caught up in an internal fight with a corrupt government, the country’s better future seems to be a long and arduous struggle away. This paper addresses the overlapping and misleading media and political utterances of Egyptian opposition, who either takes a popular stand or loses followers through democratisation itself.

Historia dostarcza świadectw skorumpowanych intencji wielu rewolucjonistów, którzy objęli władzę (np. rewolucja irańska, Aung Suu Kyi w Birmie). Niektórzy aktorzy sceny politycznej roszczą sobie pretensje do legitymizacji dowolnych działań z ich strony. Za przykład mogą posłużyć przywódcy niedawnych społecznych ruchów wolnościowych w Egipcie, którzy przypisują sobie prawo decydowania o tym, co jest moralne, i kto zostanie przyszłym celem podejmowanych manewrów politycznych. Tymczasem, panuje reżim wojskowy. Wydaje się, że nikomu nie zależy na staraniach na rzecz demokratyzacji systemu. Jakkolwiek były minister obrony Abdelfattah Al-Sisi twierdzi, że toczy walkę z korupcją w łonie własnego reżimu, kraj czeka jeszcze długa droga, by unormować sytuację. W niniejszym artykule poruszono kwestię wzajemnie sprzecznych i rodzących dezorientację wystąpień medialnych i politycznych egipskiej opozycji, w których wybrzmiewają tendencje populistyczne i które sprawiają, że opozycja przegrywa na zasadach, zgodnych z procesem demokratyzacji, zmuszają ją do zajęcia popularnego stanowiska lub przegrania samego procesu demokratyzacji.