Socjologiczno-kulturowe i psychologiczne aspekty imion nadawanych dzieciom przez Polonię amerykańską

Abstract

The article attempts to present the sociological, cultural and psychological aspects of the names currently given to children by the American-Polish community. For this purpose, a survey was conducted with 285 participants. The research material includes 923 uses of names, which were divided in terms of the country of origin of the parents on the one hand, and classified into the group of Polish, international or foreign names on the other. Modern Polish Americans primarily choose native names or those associated with the Polish naming system. The most popular proper names in the study group were Adam and Julia. Names emphasizing a family’s ethnic, cultural or religious background were more likely to be given as second names. This is due to fears of displeasing the child with a name that is atypical for Americans and difficult to pronounce, the desire for assimilation and the parents’ personal experiences. Most children expressed satisfaction with having a Polish name, while negative feelings were caused by the American pronunciation distorting the original sound and form, and the translation of names into English. A sort of compromise to facilitate communication with peers is the use of a shortened form of the name or a nickname.

W artykule podjęto próbę przedstawienia socjologiczno-kulturowych i psychologicznych aspektów imion nadawanych dzieciom współcześnie przez Polonię amerykańską. W tym celu przeprowadzono badanie ankietowe, w którym wzięło udział 285 osób. Materiał badawczy obejmuje 923 użycia imion, które z jednej strony zostały podzielone pod względem kraju pochodzenia rodziców, z drugiej zaś – zaklasyfikowane do grupy imion polskich, internacjonalnych lub obcych. Współczesna Polonia amerykańska wybiera przede wszystkim imiona rodzime lub kojarzone z polskim systemem imienniczym. Najpopularniejszymi nazwami własnymi w grupie badawczej były Adam i Julia. Imiona podkreślające pochodzenie etniczne, kulturowe lub religijne rodziny chętniej nadawano jako drugie. Wynika to z obaw przed niezadowoleniem dziecka z nietypowego dla Amerykanów, trudnego do wymówienia imienia, pragnienia asymilacji oraz osobistych doświadczeń rodziców. Większość dzieci wyraziła zadowolenie z posiadania polskiego imienia, natomiast negatywne odczucia wywoływała zniekształcająca oryginalne brzmienie i formę wymowa amerykańska oraz tłumaczenie imion na język angielski. Swoistym kompromisem ułatwiającym komunikację z rówieśnikami jest posługiwanie się skróconą formą imienia lub przezwiskiem.