Sense of Community as a Value of Aesthetic Education in the European Tradition

Abstract

This paper discusses the issue of the sense of community as a value of the aesthetic education theory. The topic refers to the still ongoing search for permanent references to the European cultural heritage. The author poses a question about how inspiring and permanent are the traditions of the European sense of community created by Friedrich Schiller and Herbert Read. They both proposed a visionary perspective of the “aesthetic state” or “saving the humankind through art”. They worked in different historical eras but they both made an attempt to overcome the unfavorable civilizational conditions of their times. They created a different but related category of describing the sense of community, i.e. the “I-We” co-dependency. This paper contains the analysis of their views with the emphasis on the variety of accents in the understanding of the sense of community. In the summary, the author discusses the relevance of their ideas.

W tekście podjęto rozważania nad problemem wspólnotowości jako wartości teorii wychowania estetycznego. Temat nawiązuje do ciągle aktualnych poszukiwań trwałych odniesień do dziedzictwa kulturowego Europy. Autorka stawia pytanie, na ile inspirujące i trwałe są przesłania płynące z tradycji europejskiej wspólnotowości tworzonej przez Friedricha Schillera i Herberta Reada. Obaj zaproponowali wizjonerską perspektywę „państwa estetycznego” czy „ocalenia przez sztukę ludzkości”. Tworzyli w innych czasach historycznych i obaj podjęli próbę przezwyciężenia niekorzystnych warunków cywilizacyjnych swoich czasów. Stworzyli różną, ale jednocześnie bliskoznaczną kategorię opisu wspólnotowości – jest nią relacja współzależności „Ja–My”. Tekst zawiera analizę ich poglądów ze zwróceniem uwagi na różnorodność akcentów w pojmowaniu wspólnotowości. W podsumowaniu autorka odnosi te utopijne teorie do współczesności.