(Lingwa)kultura w nauczaniu języka polskiego jako obcego – refleksje o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości

Abstract

In 2004, Grażyna Zarzycka published the article Linguaculture – what it is, how to study it and ‚open it up’, in which she emphasised the need to integrate language and culture and presented Michael Agar’s concept of linguaculture. Linguaculture is defined as the linguistic representation of values, symbols, and meanings characteristic of a culture. The publication of G. Zarzycka was crucial for developing the linguacultural approach in Polish teaching foreign languages, although the researcher herself had already dealt with the role of culture in the teaching of Polish, as illustrated by her book Intercultural Dialogue from 2000. With the dynamic development of teaching Polish as a foreign language, its internal subdivisions into sub-disciplines have emerged, including cultural studies in teaching Polish as a foreign language. Grażyna Zarzycka is recognised as one of the leading figures in this field. Her work, including her 1998 doctoral dissertation and 2006 habilitation book, has been important in developing linguocultural studies. Mention should be made of her role as editor-in-chief of the journal “Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców”, which for many years united the teaching Polish as a foreign language community and promoted the development of the discipline. Thanks to her commitment, the journal has become an important forum for researchers and practitioners of Polish as a foreign language.

W 2004 roku Grażyna Zarzycka opublikowała artykuł Linguakultura – czym jest, jak ją badać i „otwierać”, w którym podkreśliła konieczność integracji języka i kultury oraz przedstawiła koncepcję lingwakultury Michaela Agara. Lingwakultura definiowana jest jako językowy obraz wartości, symboli i znaczeń charakterystycznych dla danej kultury. Publikacja G. Zarzyckiej była kluczowa dla rozwoju lingwakulturowego podejścia w polonistycznej glottodydaktyce, choć sama badaczka już wcześniej zajmowała się rolą kultury w nauczaniu języka polskiego, co ilustruje jej książka Dialog międzykulturowy z 2000 roku. Wraz z dynamicznym rozwojem glottodydaktyki polonistycznej powstały jej wewnętrzne podziały na subdyscypliny, w tym kulturoznawstwo glottodydaktyczne. Grażyna Zarzycka jest uznawana za jedną z czołowych postaci w tej dziedzinie. Jej prace, w tym doktorat z 1998 roku i książka habilitacyjna z 2006 roku, odegrały istotną rolę w rozwijaniu badań nad lingwakulturą. Należy wspomnieć o jej roli redaktorki naczelnej czasopisma „Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców”, które przez wiele lat jednoczyło środowisko glottodydaktyczne i promowało rozwój tej dyscypliny. Dzięki jej zaangażowaniu czasopismo stało się ważnym forum dla badaczy i praktyków języka polskiego jako obcego.