Self-creation of Older People in the Perspective of Developing Wisdom and Adaptation to Changing Roles in the Family and Society

Abstract

Old age is a stage of life during which a person must confront the changes that occur both in the reality around them and in themself. Those are changes at the biological, psychological and social levels. Adapting to old age and the roles it brings becomes a difficult and demanding task. One of the most important developmental tasks of an elderly person is developing wisdom that can support and facilitate the process of adaptation to old age. Entering the period of late adulthood is therefore a special opportunity for further development and self-creative action of the individual leading to the creation of a mature identity of an old person. The aim of this text is to provide insight into the meaning and manifestations of this self-creative involvement, with particular emphasis on its importance in the process of adaptation to changing roles in old age and building wisdom.

Starość jest etapem życia, podczas którego człowiek musi się konfrontować ze zmianami, które zachodzą zarówno w otaczającej go rzeczywistości, jak i w nim samym. Mowa tu o zmianach na poziomie biologicznym, psychologicznym i społecznym. Adaptacja do starości i ról, jakie ze sobą niesie, staje się zatem zadaniem trudnym i wymagającym zaangażowania. Jednym z najistotniejszych zadań rozwojowych osoby starszej jest rozwijanie mądrości, która może wspierać i ułatwiać proces przystosowania do starości. Wejście w okres późnej dorosłości stanowi zatem szczególną szansę na dalszy rozwój i autokreacyjne działanie jednostki prowadzące do tworzenia dojrzałej tożsamości człowieka starego. Celem niniejszego tekstu jest rozumiejący wgląd w znaczenie i przejawy owego autokreacyjnej zaangażowania, ze szczególnym uwzględnieniem jego znaczenia w procesie adaptacji do zmieniających się w starości ról i budowania mądrości.