Mit o sądzie Parysa w optyce masońskiej myśli filozoficznej. Poemat Wasyla Majkowa „Суд Паридов”

Abstract

Mit, pojmowanym jako alegoria lub wyraz emocji człowieka, w zmieniającym się kontekście kulturowym ciągle na nowo aktualizuje zawarte w sobie treści. W analizowanym poemacie symboliczny, motywowany wolnomularskim światopoglądem podtekst opowieści o rywalizacji mieszkanek Olimpu o miano najpiękniejszej, objaśnia istotę masońskiej koncepcji złotego wieku, opartej na wszechpotędze piękna (miłości) harmonii siły (władzy) i mądrości. Parys, przyjmując dar Wenus, ulega ułomnej zmysłowości, niweczy harmonię świata i pogrąża go w chaosie.

Myth, understood as allegory or an expression of human emotions, continuously redefines its content in the changing cultural context. In the poem analyzed here, the subtext of the narrative about the contest among the three goddesses of Olympus for the title of ‘the fairest’ is motivated by the Masonic worldview and serves explaining the Masonic concept of the Golden Age, based on the prevailing power of beauty (love), and harmony of force (power) and wisdom. Paris, by accepting the gift from Venus, yields to the imperfect sensuality and thus destroys the harmony of the world and engulfs it in chaos.