Внешняя политика России и кадеты накануне первой мировой войны

Abstract

Na początku XX w. głównym problemem, który decydował o światowej polityce, był narastający między mocarstwami konflikt, szczególnie pomiędzy Anglią i Niemcami. Te ostatnie zbyt późno przystąpiły do walki o podział świata i uzyskane kolonie ich nie zadowalały. Przygotowując się do przyszłych rozgrywek państwa europejskie podzieliły się na dwa bloki. Po nieudanej wojnie z Japonią doszło do zbliżenia Rosji z Anglią, co w rezultacie doprowadziło do powstania tzw. trójporozumienia. Partie rosyjskich liberałów popierały carską politykę zagraniczną. Początek wojen bałkańskich w 1912 r. partia konstytucyjno-demokratyczna powitała z zadowoleniem i była jednym z liderów organizujących powstanie komitetów słowiańskich w Rosji. Dopiero na początku 1914 r., kiedy wojna między mocarstwami zbliżała się nieuchronnie, a Rosja była wstrząsana konfliktami wewnętrznymi związanymi z wystąpieniami robotniczymi i chłopskimi, nastąpiło otrzeźwienie wśród kadetów. Zaczęli oni występować przeciwko polityce zagranicznej Mikołaja II prowadzącej do zbrojnych rozstrzygnięć. Obawiali się, że wybuch wojny i rosyjskie klęski w niej mogą doprowadzić do kolejnej rewolucji. Z tej przyczyny partia kadetów w czerwcu 1914 r. głosowała w IV Dumie Państwowej przeciwko uchwaleniu nowych kredytów dla armii. Natomiast po strzałach w Sarajewie kadeci usilnie poszukiwali pokojowego uregulowania konfliktu. Niestety, te działania były już spóźnione.