„Racjonalność” w dyskursie polityki polskiej na przykładzie exposé premiera Donalda Tuska w 2011 r. Dominująca odmiana refleksyjności zinstytucjonalizowanej

Abstract

Artykuł poświęcony jest mikrostudiom nad dyskursem polskiej polityki. Autor wyjaśnia powody, dla których analizy exposé można traktować jako istotny element tego, co władza chce powiedzieć ludziom na fundamentalne tematy: wspólnotowości i roli polityki w kształtowaniu przestrzeni życia. Krótka refleksja nad tym, co „polityczne” służy uzyskaniu teoretycznego układu odniesienia pozwalającego na normatywną ocenę analizowanego tekstu. Aparat symboliczny dominujący w exposé traktowany jest w artykule jako publiczne narzędzie uniwersalizacji i naturalizacji taktyk politycznych charakterystycznych dla okresu tzw. „postpolityczności”. Nawiązując do tradycji C.W. Millsa, autor stara się przedstawić prywatne konsekwencje politycznych/publicznych decyzji. W podsumowaniu analizy odniesione są do zagadnienia „refleksyjności zinstytucjonalizowanej” wpływającej na praktyki i cele instytucji oraz jednostek.