Prekariat w lokalnej polityce społecznej województwa łódzkiego

Abstract

Obserwowane od ponad 30 lat w światowych gospodarkach rozluźnianie stosunków pracy i kładzenie nacisku na elastyczność pracowników miał swój udział w powstaniu nowej, coraz liczniejszej klasy społecznej – prekariatu, cechującej się brakiem stabilności zawodowej i życiowej. W niniejszym rozdziale przeanalizowane zostaną dokumenty i działania podejmowane przez samorząd terytorialny w województwie łódzkim celem sprawdzenia, czy i w jakiej formie pojawiają się w nich zagadnienia związane z prekarnymi życiem i pracą. Wybór województwa podyktowany został utrzymywaniem się relatywnie wysokich na tle kraju wskaźników bezrobocia. W pierwszej części pracy przedstawione zostanie zjawisko prekarności wraz z jego definicją przyjętą na potrzeby dalszych rozważań. Druga część pracy poświęcona będzie analizie lokalnych dokumentów i strategii wyznaczających kierunki i metody działań samorządu terytorialnego woj. łódzkiego. Poszukiwane będą zapisy dotyczące życia i pracy prekariuszy. W ostatniej części rozdziału przedstawione zostaną wybrane działania realizowane w ramach polityki społecznej przez władze samorządowe w obszarach rynku pracy i stabilności zatrudnienia oraz ocena ich skuteczności.