Zarządzanie miastem w dobie społeczeństwa informacyjnego

Abstract

Społeczeństwo informacyjne jest kolejnym etapem rozwoju społecznego, opartym na nowoczesnych technikach teleinformacyjnych oraz rozbudowanej sieci telekomunikacyjnej. Rozwój technologii informatycznych i telekomunikacyjnych wymusza potrzebę reorganizacji zarówno na podmiotach gospodarczych, jak i podmiotach publicznych. Nowe procesy społeczno-gospodarcze, w tym szeroko pojęta informatyzacja życia staje się wyzwaniem dla władz lokalnych i wymusza na nich przedefiniowanie systemu zarządzania oraz jego adaptację do zmieniających się czynników rozwojowych. Coraz częściej jednak władze publiczne wykorzystują innowacje i nowoczesne technologie w procesach zarządzania rozwojem miast. Wynika to z faktu, iż sprawne zarządzanie miastem wymaga stymulowania innowacyjności, użycia zaawansowanych technologii oraz współpracy pomiędzy poszczególnymi podmiotami tak, aby sprzyjać inteligentnemu i zrównoważonemu rozwojowi. Celem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, na ile polskie miasta dostosowały instrumentarium zarządzania do nowych wyzwań, do których należy między innymi zaawansowanie technologiczne oraz rozwój społeczeństwa informacyjnego. Wiedza i informacje są bowiem jednym z głównych czynników funkcjonowania każdej organizacji, a zatem wykorzystywanie zaawansowanych technologii informacyjnych w procesie zarządzania miastem pozwala znacznie efektywniej wykorzystywać jego zasoby.