Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorStasiak, Andrzej
dc.contributor.editorStasiak, Andrzej
dc.date.accessioned2016-06-23T13:32:35Z
dc.date.available2016-06-23T13:32:35Z
dc.date.issued2011
dc.identifier.isbn978-83-933197-0-1
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/18512
dc.description.abstract„Turystyka społeczna” w ostatnich latach stała się za sprawą Unii Europejskiej (Śledzińska 2010) jednym z bardziej popularnych i wywołujących żywe reakcje słów-kluczy branży turystycznej. Może to budzić pewne zdziwienie – wszak bez wątpienia cała turystyka jest zjawiskiem społecznym: jest wytworem społeczeństwa na pewnym (wysokim) poziomie jego rozwoju, jest też przyczyną powstawania wielu innych zjawisk i procesów społecznych. Dlaczego więc tak chętnie dodatkowo podkreśla się jej społeczny charakter? „Wytłumaczenie może być tylko jedno: pewne formy turystyki są «bardziej społeczne» niż inne, pełniej (skuteczniej) realizują pożądane cele społeczne, czy też są planowo wykorzystywane jako narzędzie osiągania ważnych z punktu widzenia całego społeczeństwa efektów.” (Stasiak 2010). Takimi strategicznymi celami są np.: indywidualny rozwój każdego człowieka (obywatela) czy też ogólnie rozumiane dobro publiczne. Dlatego wspólnocie opłaca się wspierać wypoczynek części swoich członków. Gdyby jednak chodziło wyłącznie o zwykłe dofinansowywanie podróżowania, można byłoby pozostać przy pojęciu „turystyka socjalna”, choć jak twierdzi B. Włodarczyk (2010, s. 25) jest to już „termin przestarzały, nieatrakcyjny, zdewaluowany i mocno zamortyzowany psychologicznie”. Turystyka społeczna wydaje się jednak rzeczywiście zjawiskiem szerszym, bardziej wielowymiarowym i… bardziej społecznym. Niniejsze opracowanie stanowi próbę identyfikacji głównych grup działań podejmowanych w ramach turystyki społecznej, a także najbardziej istotnych barier ograniczających jej rozwój w Polsce. Ich skuteczna likwidacja wiąże się z potraktowaniem turystyki społecznej jako elementu ogólnej polityki społecznej państwa – swoistego narzędzia realizacji celów wybranych polityk szczegółowych. Propozycja takiego systemowego podejścia do wsparcia podróżowania znajduje się w końcowej części artykułu.pl_PL
dc.language.isoplpl_PL
dc.publisherWydawnictwo Wyższej Szkoły Turystyki i Hotelarstwa w Łodzipl_PL
dc.relation.ispartofPerspektywy i kierunki rozwoju turystyki społecznej w Polsce/ Red.A. Stasiak, Łódź 2011;
dc.subjectturystyka społecznapl_PL
dc.subjectbeneficjenci turystyki społecznejpl_PL
dc.subjectpolityka społecznapl_PL
dc.titleUwarunkowania i bariery rozwoju turystyki społecznej w Polscepl_PL
dc.typeBook chapterpl_PL
dc.page.number375-395pl_PL
dc.contributor.authorAffiliationWyższa Szkoła Turystyki i Hotelarstwa w Łodzipl_PL
dc.referencesAnaliza rozwoju turystyki społecznej w Polsce: Stan, szanse, zagrożenia, 2007, Instytut Turystyki, Warszawa.pl_PL
dc.referencesCzapiński J., Panek T. (red.), 2005, Diagnoza społeczna 2005: Warunki i jakość życia Polaków, Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Zarządzania, Warszawa: http://www.diagnoza.com (05.10.2011)pl_PL
dc.referencesDziałania na rzecz rozwoju turystyki społecznej w Polsce, 2010, Ministerstwo Sportu i Turystyki, Warszawa.pl_PL
dc.referencesGalor Z., Majewski J., 2011, Po co turystyce polityka społeczna?, [w:] Majewski J., Kmita-Dziasek E. (red.), Turystyka wiejska – społeczny wymiar w ekono-micznym kontekście, Folia Pomeranae Universitatatis Technologiae Stetinensis 288, antea: Folia Universitatis Agriculturae Stetinensis, Oeconomica 64, Wyd. ZUT, Szczecin.pl_PL
dc.referencesGórska E., 2010, Turystyka społeczna jako forma aktywizacji rynków tury-stycznych na przykładzie programów turystyki społecznej w Hiszpanii, Acta Scientiarum Polonorum, Oeconomia, 9 (4).pl_PL
dc.referencesGrabowski J., 2003, Rola zakładów EMIT w Żychlinie jako organizatora turystyki i wypoczynku, Turystyka i Hotelarstwo, 4.pl_PL
dc.referencesGrzelak K., 2000, Zmiany własnościowe w bazie turystycznej łódzkich zakładów przemysłu lekkiego, Turyzm, 10 (1).pl_PL
dc.referencesIdziak W., 2009a, Specjalizacja tematyczna wsi i turystyka, [w:] Stasiak A. (red.), Kultura i turystyka – razem, ale jak?!, Wyd. WSTH, Łódź.pl_PL
dc.referencesIdziak W., 2009b, Wioska tematyczna w aspekcie ekonomicznym, [w:] Stasiak A. (red.), Kultura i turystyka – wspólnie zyskać!, Wyd. WSTH, Łódź.pl_PL
dc.referencesIdziak W., 2011, Turystyka społeczna – inspiracje dla turystyki wiejskiej, [w:] Majewski J., Kmita-Dziasek E. (red.), Turystyka wiejska – społeczny wymiar w ekonomicznym kontekście, Wyd. ZUT, Szczecin.pl_PL
dc.referencesJarosz M. (red.), 2008, Wykluczeni. Wymiar społeczny, materialny i etniczny, Instytut Studiów Politycznych PAN, Warszawa.pl_PL
dc.referencesKierunki rozwoju turystyki do 2015 r., 2008, Ministerstwo Sportu i Turystyki, Warszawa.pl_PL
dc.referencesKosmaczewska J. 2010. Turystyka socjalna jako narzędzie minimalizowania negatywnych skutków sezonowości w regionach turystycznych, Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, nr 591, Ekonomiczne problemy usług, nr 53, Szczecin.pl_PL
dc.referencesKozak M.W., 2009, Turystyka i polityka turystyczna a rozwój: między starym a nowym paradygmatem, Wyd. Scholar, Warszawa.pl_PL
dc.referencesLijewski T., Mikułowski B., Wyrzykowski J., 2002, Geografia turystyki Polski, PWE, Warszawapl_PL
dc.referencesMajewski J., 2011, Społeczne aspekty wiejskiego produktu turystycznego, [w:] Majewski J., Kmita-Dziasek E. (red.), Turystyka wiejska – społeczny wymiar w ekonomicznym kontekście, Folia Pomeranae Universitatatis Technologiae Stetinensis 288, antea: Folia Universitatis Agriculturae Stetinensis, Oeconomica 64, Wyd. ZUT, Szczecin.pl_PL
dc.referencesMokras-Grabowska J., 2010, Program „Europe Senior Tourism” – założenia, realizacja, efekty ekonomiczne, [w:] Stasiak A. (red.), Turystyka społeczna w regionie łódzkim, Wyd. WSTH, Łódź.pl_PL
dc.referencesReichel J., 2010, Znaczenie i rozwój ekonomii społecznej w Polsce, [w:] Stasiak A. (red.), Turystyka społeczna w regionie łódzkim, Wyd. WSTH, Łódź.pl_PL
dc.referencesRzeńca P., 2010, Turystyka społeczna a samorządy gmin województwa łódz-kiego, [w:] Stasiak A. (red.), Turystyka społeczna w regionie łódzkim, Wyd. WSTH, Łódź.pl_PL
dc.referencesStasiak A., 2010, Cele i zadania turystyki społecznej – kilka uwag o istocie zjawiska, [w:] Stasiak A. (red.), Turystyka społeczna w regionie łódzkim, Wyd. WSTH, Łódź.pl_PL
dc.referencesStasiak A. (red.), 2010, Turystyka społeczna w regionie łódzkim, Wyd. WSTH, Łódź.pl_PL
dc.referencesStasiak A., 2011a, Wieś jako obszar turystyki społecznej, [w:] Majewski J., Kmita-Dziasek E. (red.), Turystyka wiejska – społeczny wymiar w ekono-micznym kontekście, Wyd. ZUT, Szczecin.pl_PL
dc.referencesStasiak A., 2011b, Turystyka rodzinna w świecie ponowoczesnym, materiały z konferencji „Turystyka rodzinna a zachowania prospołeczne”, ZG PTTK, Instytut Geografii Miast i Turyzmu UŁ, Wyższa Szkoła Turystyki i Hotelarstwa w Łodzi, Zakopane–Kalatówki 07–09.03.2011 (w druku).pl_PL
dc.referencesSzpecht R.M., 2009, Rola schronisk młodzieżowych w upowszechnianiu krajo-znawstwa i turystyki w szkole, [w:] Denek K., Drożdżyński L., Gordon A. (red.), O potrzebie krajoznawstwa w edukacji szkolnej, PTTK, Warszawa–Poznań.pl_PL
dc.referencesŚledzińska J., 2010, Projekt Calypso – powstanie, stan obecny, perspektywy rozwoju, [w:] Stasiak A. (red.), Turystyka społeczna w regionie łódzkim, Wyd. WSTH, Łódź.pl_PL
dc.referencesUbóstwo w Polsce w 2010 r., 2011, GUS, Warszawa: http://www.stat.gov.pl/cps/rde/xbcr/gus/PUBL_wz_ubostwo_w_polsce_2010.pdf (05.10.2011).pl_PL
dc.referencesWłodarczyk B., 2010, Turystyka społeczna – próba definicji zjawiska, [w:] Stasiak A. (red.), Turystyka społeczna w regionie łódzkim, Wyd. WSTH, Łódź.pl_PL
dc.referenceswww.fwp.pl (01.10.2011).pl_PL


Pliki tej pozycji

Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord