Twierdzenie Weyla-von Neumanna w faktorze II_∞
Streszczenie
Głównym wynikiem pracy jest dowód twierdzenia będącego przeniesieniem na faktory II_∞ i na pewną ogólną klasę norm (normy unitarnie niezmiennicze) słynnego twierdzenia Weyla i von Neumanna uzyskanego pierwotnie dla pełnej algebry B(Ὴ) i dla normy Hilberta-Schmidta,
a następnie dla norm typu Schattena:
Niech Ὴ będzie ośrodkową przestrzenią Hilberta.
Niech B(Ὴ) będzie algebrą operatorów ograniczonych z Ὴ w Ὴ.
Niech H należące do B(Ὴ) będzie operatorem samosprzężonym.
Niech q>1, ɛ>0.
Istnieje operator samosprzężony A należący do B(Ὴ) taki, że ǁAǁ_q:=(\tr(|A|^q))^{1/q}<ɛ
i H+A ma widmo czysto punktowe.
Z tą pozycją powiązane są następujące pliki licencyjne: