Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorTrawińska, Maria
dc.date.accessioned2017-04-27T12:36:04Z
dc.date.available2017-04-27T12:36:04Z
dc.date.issued2017
dc.identifier.issn0208-6077
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/21455
dc.description.abstractThe article discusses the transition of words from the category of common names to the category of proper names. The way of naming people in the fourteenth- and fifteenth-century court books indicates that it was a long process, in which the common denomination (e.g. voivode, castellan) fulfilled a double function before it became a proper name. In the complex descriptive and binominal formations it was additional information. When occurred alone, it often meant not only a common name, but also pointed to a particular person, i.e., it belonged to the transition phase between the nomen appellativum and nomen proprium.en_GB
dc.description.sponsorshipPublikacja finansowana przez Katedrę Współczesnego Języka Polskiego, Katedrę Historii Języka Polskiego oraz Dziekana Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Łódzkiegopl_PL
dc.language.isoplpl_PL
dc.publisherWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiegopl_PL
dc.relation.ispartofseriesActa Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica;51
dc.subjectonomasticsen_GB
dc.subjectanthroponymsen_GB
dc.subjectapelatives anthroponymicen_GB
dc.subjectonomastykapl_PL
dc.subjectantroponimypl_PL
dc.subjectapelatyw antroponimicznypl_PL
dc.titleMiędzy nomen appellativum a nomen proprium w poznańskich księgach ziemskich z XIV i XV wiekupl_PL
dc.title.alternativeBetween nomen appelativum and nomen proprium in the court books in 14th and 15th century of greater Polanden_GB
dc.typeArticlepl_PL
dc.rights.holder© Copyright by Authors, Łódź 2017; © Copyright for this edition by Uniwersytet Łódzki, Łódź 2017pl_PL
dc.page.number[199]-206
dc.contributor.authorAffiliationPolska Akademia Nauk, Instytut Slawistyki
dc.identifier.eissn2450-0119
dc.referencesAyer A.J., 1960, Imiona własne a deskrypcje, „Studia Filozoficzne”, nr 5.pl_PL
dc.referencesBańkowski A., 2011, Lekcje wątpliwe staropolskich antroponimów dwuczłonowych, w: tenże, Opuscula linguistica selecta, Wydawnictwo Akademii Jana Długosza, Częstochowa.pl_PL
dc.referencesCieślikowa A., 1988, Przenoszenie apelatywów do kategorii nazw osobowych, w: K. Zierhoffer (red.), V Ogólnopolska Konferencja Onomastyczna. Księga referatów, Wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, Poznań.pl_PL
dc.referencesCieślikowa A., 1990, Staropolskie odapelatywne nazwy osobowe. Proces animizacji, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.pl_PL
dc.referencesCieślikowa A., 1991, Derywacja paradygmatyczna w staropolskiej antroponimii, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków.pl_PL
dc.referencesCieślikowa A., 2000, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, Wydawnictwo Naukowe DWN, Kraków, cz. 1.pl_PL
dc.referencesGąsiorowski A. (red.), 1985, Urzędnicy wielkopolscy XII–XV wieku. Spisy, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.pl_PL
dc.referencesGrzybowski S., 1957, Nazwisko i jego stałość jako elementy identyfikacji osoby w dawnym prawie polskim, „Onomastica”, nr 2.pl_PL
dc.referencesKucała M., 1968, Odbicie słownictwa pospolitego w staropolskich nazwach osobowych, „Język Polski”, t. XLVIII.pl_PL
dc.referencesKotarbiński T., Marciszewski W., Czarnota K., 1970, Encyklopedia logiki, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.pl_PL
dc.referencesRymut K., 2003a, Granica czy strefa przejściowa między nomen appellativum a nomen proprium, w: tenże, Szkice onomastyczne i historycznojęzykowe, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków.pl_PL
dc.referencesRymut K., 2003b, Antroponomastykon XVI-XVIII wieku — propozycje i założenia, w: tenże, Szkice onomastyczne i historycznojęzykowe, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków.pl_PL
dc.referencesRymut K., 2003c, Apelatywy antroponimiczne i ich miejsce w etymologii słowiańskiej, w: tenże, Szkice onomastyczne i historycznojęzykowe, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków.pl_PL
dc.referencesRymut K., 2003d, Apelatywy onimiczne i ich miejsce w systemie języka, w: tenże, Szkice onomastyczne i historycznojęzykowe, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk, Kraków.pl_PL
dc.referencesRzetelska-Feleszko E., 1988, Znaczenie nazw własnych w procesie komunikacji językowej, w: K. Zierhoffer (red.), V Ogólnopolska Konferencja Onomastyczna. Księga referatów, Wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, Poznań.pl_PL
dc.referencesTaszycki W. (red.), 1965–1987, Słownik staropolskich nazw osobowych, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.pl_PL
dc.referencesTrawińska M., 2012, Jak identyfikowano ludzi w średniowiecznych księgach sądowych, w: M. Korytkowska i in. (red.), Z polskich studiów slawistycznych, seria 12: Językoznawstwo. Prace na XV Międzynarodowy Kongres Slawistów w Mińsku 2013, Polska Akademia Nauk Komitet Słowianoznawstwa, Warszawa.pl_PL
dc.referencesTrawińska M., 2010a, Grafia najstarszej księgi ziemskiej poznańskiej, w: M. Kuźmicki, M. Osiewicz (red.), Dokument pisany w badaniach historyka języka polskiego, Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra.pl_PL
dc.referencesTrawińska M., 2010b, Grafia nazw własnych w XIV-wiecznej poznańskiej księdze ziemskiej, w: I. Sarnowska-Giefing (red.), Miasto w perspektywie onomastyki i historii, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań.pl_PL
dc.referencesTrawińska M., (2014), Nazwy własne w poznańskiej księdze ziemskiej, w: taż, Rękopis najstarszej poznańskiej księgi ziemskiej (1386–1400). Wokół analizy filologicznej, Wydawnictwo Rys, Warszawa.pl_PL
dc.referenceshttp://www.nazwiska-polskie.pl [dostęp: 01 IX 2016].pl_PL
dc.contributor.authorEmailmariat@amu.edu.pl
dc.identifier.doi10.18778/0208-6077.51.01.13
dc.relation.volume1pl_PL


Pliki tej pozycji

Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord