Wpływ stref zdegradowanych przestrzennie i społecznie na turystyczny wizerunek miasta – przykład Łodzi

Abstract

Łódź jest trzecim pod względem wielkości miastem w Polsce, a przy tym unikatowym ze względu na wielokulturowy krajobraz miasta przemysłowego. Reputacja Łodzi jest jednak wyjątkowo słaba na tle innych polskich metropolii, a w opinii publicznej Polaków miasto jawi się jako zaniedbane, nieatrakcyjne i niebezpieczne. Analizując ogólnodostępne dane statystyczne nie można nie zauważyć, że Łódź cechuje większy niż w innych miastach odsetek osób bezrobotnych, słabo wykształconych, starzejących się, korzystających z pomocy socjalnej. Także zabudowa miejska jest często w złym stanie technicznym i wizualnym, zwłaszcza w centrum miasta, czyli na obszarze, na którym znajduje się najwięcej ważnych obiektów zabytkowych stanowiących główne atrakcje turystyczne. Mimo wszystko w wielu innych przypadkach, m.in. pod względem wielkości przestępczości lub liczby bezdomnych, Łódź nie odstaje negatywnie od innych dużych miast. Autorzy postawili w związku z tym pytania: co jest przyczyną złej opinii o mieście i dlaczego nawet wśród osób które je odwiedzą, niewielki odsetek poleciłby je jako cel wyjazdu turystycznego? Zdaniem autorów problemem Łodzi jest przenikanie się miejskiej przestrzeni turystycznej ze strefami zdegradowanymi społecznie oraz przestrzennie.