Pomoc finansowa dla krajów strefy euro podjęta w reakcji na kryzys zadłużenia

Abstract

Crisis which began in 2007 in the United States caused problems in some Eurozone countries. Due to low interest rates and cheap credit mortgage bubble was inflated. Many international financial institutions were strongly engaged in home loans market and market of derivatives linked with mortgages, so when mortgage market in USA broke down many of those institutions lost financial stability and some of them bankrupted. Investors retreated their capital from risky instruments and several bonds and put it in more secure assets. It caused credit crunch and liquidity crunch in international financial markets, which had impact on financial situation of some European countries. Good example is Greece budget was strongly basing on cheap loans, so when liquidity crunch occurred they appeared in shadow of bankruptcy. Other countries like Ireland or Spain had problems due to their own mortgage bubbles and their budgets broke because they had to rescue financial institutions. European Union created several instruments to help those countries along with IMF, but not in all cases assistance was well used. Ireland came back to way of prosperity, but Greece is still struggling to avoid bankruptcy and their budget is way off balance. It would be better if European countries abandoned their political objectives, let Greece broke and come back to drachma to avoid endless loses and, in the long run, lower uncertainty on the market.

Kryzys, który rozpoczął się w 2007 roku w Stanach Zjednoczonych, sprawił, że część krajów strefy euro popadła w tarapaty. Niskie stopy procentowe oraz tani kredyt przyczyniły się do powstania „bańki spekulacyjnej” na rynku nieruchomości. Wiele międzynarodowych instytucji finansowych było silnie zaangażowany w rynek pożyczek oraz instrumentów pochodnych powiązanych z rynkiem nieruchomości, dlatego też w momencie załamania się tego rynku wiele z tych instytucji straciło stabilność finansową, a część z nich upadła. Inwestorzy zaczęli wycofywać swój kapitał z ryzykownych instrumentów i niektórych obligacji, inwestując w bezpieczniejsze aktywa. Spowodowało to kryzys płynności na międzynarodowym rynku finansowym, co miało wpływ na sytuację finansową części krajów europejskich. Dobrym przykładem jest Grecja, której budżet był oparty w dużej mierze o tanie pożyczki, dlatego w momencie wystąpienia kryzysu kraj ten stanął przed widmem bankructwa. W innych krajach, jak Irlandia czy Hiszpania, kryzys na ich własnych rynkach nieruchomości spowodował potrzebę ratowania instytucji finansowych, co silnie wpłynęło na wystąpienie problemów budżetowych. W następstwie tych wydarzeń Unia Europejska stworzyła kilka instrumentów finansowych, których zadaniem była pomoc zagrożonym krajom. W pomoc zaangażowany był także Międzynarodowy Fundusz Walutowy. Jednak nie we wszystkich przypadkach pomoc została właściwie wykorzystana. Sytuacja Irlandii znacząco się poprawiła, jednak Grecja wciąż boryka się z problemami budżetowymi. W tym przypadku być może lepszym rozwiązaniem byłoby pozwolenie na bankructwo Grecji oraz powrót do drachmy, aby uniknąć, jak się wydaje, niekończących się strat oraz, w dłuższej perspektywie, zmniejszyć niepewność panującą na rynkach.