Quo Vadis Banking Union? Discussions over the Resolution of Banks

Abstract

Transferring the right to make the decision concerning a bank’s resolution onto the international level has long been the bone of contention between the European Union’s Member States. The aim of this article is to provide a review of the discussions on this topic, while attempting to evaluate whether the consensus reached allows the achievement of goals set for the resolution mechanism. The article is composed of five parts. The first part introduces the concept of single supervision over the banking sector and explains the importance of having harmonised resolution rules. The second part discusses the process of reaching a consensus towards the establishment of the Single Resolution Mechanism. That part is followed by a description of the final structure agreed for the mechanism back in 2014. The fourth part outlines the review procedure of the established regulations currently under way. The final part of the article summarises the contents and attempts to identify the core issues that still need to be resolved in order to guarantee reliability of the second pillar of the banking union.

Przeniesienie prawa decyzji odnośnie likwidacji banku na poziom międzynarodowy od lat stanowi kość niezgody między państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Celem artykułu jest przegląd przebiegu dyskusji na ten temat, przy jednoczesnej próbie oceny, czy osiągnięty konsensus umożliwia realizację celów wyznaczonych dla mechanizmu uporządkowanej likwidacji. Artykuł składa się z pięciu części. Pierwsza przedstawia ideę utworzenia jednolitego nadzoru nad sektorem bankowym oraz kluczowe znaczenie harmonizacji zasad w zakresie uporządkowanej likwidacji banków. Druga część opisuje proces negocjacji na drodze do osiągnięcia konsensusu w sprawie utworzenia Jednolitego Mechanizmu Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji. Następnie opisywany jest ostateczny kształt, jaki nadano temu mechanizmowi w 2014 roku. Czwarta część przedstawia prowadzony obecnie przegląd regulacji odnoszących się do restrukturyzacji i likwidacji banku. Ostatnia część artykułu podsumowuje jego treść, identyfikując równocześnie podstawowe problemy, które muszą zostać rozwiązane, by zapewnić wiarygodność drugiemu filarowi unii bankowej.