Franza Rosenzweiga eksplikacja "Boskiej antropologii"

Abstract

Jakkolwiek Gwiazda Zbawienia składa się z trójkątów, a człowiek nie zajmuje w niej miejsca centralnego, to jednak nie sposób przeoczyć wyjątkowości, którą człowiek uzyskuje w planie projektu Rosenzweiga. Jest bowiem partnerem relacji i dialogu, otwierających przed nim poszczególne horyzonty doświadczenia i poznania. Ludzki obraz świata, jako składającego się z „obiektów”, jest zapośredniczony relacjami, jest zatem „logicznie” wtórny względem wydarzającego się stworzenia, objawienia, zbawienia. Każde z tych wydarzeń dotyczy człowieka – wyzwala jego religijną, poznawczą i etyczną wrażliwość i tym samym niesie z sobą komponent o treści antropologicznej. W Torze Rosenzweig dostrzega wymiar antropologiczny. Objawiając Boga, objawia ona człowieka. Bóg pojawia się tu bowiem w relacji do człowieka, a ten, poprzez sposób, w jaki zwraca się do Boga, wyraża siebie. Znamieniem dialogiczności antropologii, odnajdywanej w Boskim objawieniu, jest relacyjność, leżąca u podstawy ludzkiej autoidentyfikacji. Jednak dla Rosenzweiga, podobnie jak dla Bubera, Tora jest nie tyle prawem, ile przykazaniem, pouczeniem i Boskim zaproszeniem człowieka do relacji.

Summary: Explication of “Divine anthropology” by Franz Rosenzweig. Though The Star of Redemption consists of triangles and a person does not take central place in it, it is worth to notice the uniqueness, which human obtain in the project of Franz Rosenzweig. A person is a partner in relations and dialogue, which open ahead of him horizons of experience and cognition. Human picture of world as a consisting of ‘subjects’ is well-endowed with relations. Thus it is logically derivate in regard to existing creation, Epiphany, Salvation. Each from these events pertain to human and activate his religious, cognitive and moral sensitive and therefore causes anthropological component in this concept. Rosenzweig sees anthropological dimension in Torah. Epiphany of God is there epiphany of a person. God unveils himself here in relation to humans, who express themselves in a way in which God approaches them. The feature of dialogical anthropology which it is found in Divine Epiphany, is relationality, which is basic human auto-identification. For Rosenzweig, and similarly for Buber, Torah is not a law, but commandment, admonishment and Divine Invitation for people to be in relation with God.