Dostępność piesza i transportem indywidualnym do parków w Turku i Koninie

Abstract

The aim of this article is to evaluate the accessibility on foot and by individual transport of parks located in Turek and Konin. The analysed area comprises 11 parks: five in Turek and six in Konin. The analysis enabled the presentation of the housing area within isochrones 0–5 minutes, 5–10 minutes and 10–15 minutes from the parks. To achieve this purpose, data from the Topographic Objects Data Base were used. It was found that the parks in Turek are more easily accessible for pedestrians and individual transport than those in Konin, which is largely due to the fact that Turek is a city five times smaller than Konin, while the size of park area in both cases is similar. It is important to conduct this type of analysis because accessibility of green areas to inhabitants is one of the indicators of urban environment quality.

W artykule za cel przyjęto ocenę dostępności pieszej oraz transportem indywidualnym parków zlokalizowanych w granicach Turku i Konina. Na analizowanych obszarach zinwentaryzowano 11 parków w tym pięć w Turku a sześć w Koninie. Wynikiem analiz było przedstawienie powierzchni zabudowy mieszkaniowej w izochronach 0–5 minut; 5–10 minut oraz 10–15 minut od parków. W tym celu wykorzystano dane pochodzące z Bazy Danych Obiektów Topograficznych (BDOT). Powyższe dane wskazują, że lepszą dostępnością pieszą jak i transportem indywidualnym, dla mieszkańców, charakteryzują się parki w Turku, na co wpływ ma fakt, że jest to miasto pięciokrotnie mniejsze pod względem powierzchni niż Konin, zaś liczba i powierzchnia parków w obu przypadkach jest porównywalna. Analizy te są niezwykle istotne, ponieważ dostępność terenów zieleni dla mieszkańców stanowi jeden ze wskaźników jakości środowiska miejskiego.