Polityka informacyjna i komunikacyjna władz samorządowych. Studium przypadku wiejskiej gminy Zgierz

Abstract

W artykule podjęto problem komunikacji władz samorządowych z mieszkańcami w gminie wiejskiej, stosowanych narzędzi komunikowania, stwarzania możliwości dialogu z obywatelami. Zrealizowane badanie opiera się na studium przypadku gminy wiejskiej Zgierz w województwie łódzkim i analizie danych zastanych dotyczących różnych form komunikowania władz gminy ze społecznością lokalną. Zaproponowano rozróżnienie polityki informacyjnej, mającej charakter jednostronnej komunikacji, ukierunkowanej na przekazanie informacji „z góry na dół” oraz polityki komunikacyjnej, mającej na celu wymianę informacji pomiędzy władzami lokalnymi oraz członkami lokalnej społeczności, w której obie strony wchodzą w role nadawców i odbiorców. Wśród wykorzystywanych instrumentów komunikacji wyodrębniono formy oparte na komunikacji bezpośredniej i pośredniej, w tym komunikacji medialnej. Jak pokazują wyniki badania, mimo stosowania różnorodnych oraz nowoczesnych form komunikowania się z obywatelami, władze samorządowe koncentrują się na informowaniu obywateli o podejmowanych przez nie działaniach i promowaniu prowadzonej polityki. Mniej zainteresowane są natomiast pozyskiwaniem informacji o ich potrzebach, problemach, oczekiwaniach. Sami mieszkańcy również stosunkowo rzadko korzystają z dostępnych form komunikacji z przedstawicielami władz i wpływania w ten sposób na lokalną politykę.

The article discusses the problem of communication between local authorities and residents in the rural municipality, including communication tools being implemented and creating opportunities for dialogue with citizens. The research is based on the case study of rural municipality of Zgierz in the Łódzkie Voivodeship in Poland and the analysis of existing data concerning various forms of communication between representatives of local government and local community. It has been distinguished between information policy, which comprises a one-sided communication, aimed at transmitting information “from top to bottom” and communication policy aimed at exchanging information between local authorities and members of local community, in which both parties are senders and receivers. Among the communication instruments being used, forms based on direct and indirect communication, including media communication have been identified. As the results of the study show, despite of implementing various and modern forms of communication with citizens, local government authorities focus on informing citizens on actions taken by them and promoting their policies, but are less interested in obtaining feedback information concerning needs, problems and expectations. The residents themselves also relatively rarely take advantage of available forms of communication with representatives of authorities and thus exert marginal impact upon local policies.