Abstract
Wydłużanie się trwania życia samoczynnie prowadzi do zwiększonej częstości występowania wielopokoleniowości. Zjawisko to zostało dostrzeżone przez polityką społeczną, przede wszystkim dzięki teoretycznym podejściom w ramach gerontologii społecznej, ukierunkowanym na wyjaśnienie kształtu i skali publicznego wsparcia dla osób starszych. Celem artykułu jest wskazanie najważniejszych z punktu widzenia polityki społecznych zagadnień odnoszących się do relacji międzypokoleniowych: więzi, solidarności i kontraktu między różnymi pokoleniami.
Increasing life expectancies are related with increase in frequency of intergenerational contacts. The phenomenon was noticed by social policy, especially indirectly, via theoretical approaches formulated by social gerontologists focused on explanation on extent and forms of public support for the elderly. The main aim of the article is to indicate the most important – from the social policy position – issues related to intergenerational relations: bonds, solidarity and contract between generations.