Streszczenie
W artykule przedstawiono funkcjonowanie samorządu adwokackiego w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej na przykładzie zgromadzeń łódzkiej Izby Adwokackiej odbywających się w latach 60. Zachowane protokoły tych zgromadzeń poddano analizie w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, czy – a jeżeli tak, to w jakim zakresie – możliwe były wystąpienia krytyczne wobec działań socjalistycznej władzy. Autor stawia tezę, że podczas dyskusji łódzkich adwokatów pojawiały się także wypowiedzi wyraźnie kontestujące konkretne działania administracji państwowej; w szczególności dotyczyły one sprawy adw. Karola Głogowskiego, wykluczonego z palestry za działalność opozycyjną. Nie może jednak dziwić, że nie odnotowano głosów sprzeciwu wobec ustroju socjalistycznego jako takiego – margines swobody istniał, ale nie był aż tak szeroki.