Głos Starych Poetów – późna twórczość liryczna w świetle wybranych teorii starzenia się

Abstract

Między teorią wycofania i aktywności odnaleźć można bogatą galerię obrazów starości. Doświadczając kontrastu między niemocą ciała a pragnieniem umysłu, Starzy Poeci udzielają nam ważnej lekcji dotyczącej starości. Mówią o starości brzydkiej, przygarbionej, chorej, ale też o tej refleksyjnej, wciąż aktywnej i pełnej pasji.

Between the theory of disengagement and activity we may find a rich gallery of the portrayals of the old age. Experiencing the clash between the body’s impotence and the desire of mind, the Old Poets give us an important lesson on ageing. They not only talk about the old age that is plain, bent and ill but also about the one that is contemplative, still active and full of passion.